Rivalen?

Wat een drukte vandaag! Niet óp de Elbe: daar is bijna geen schip te zien op de veerponten na en een enkele passagiersboot. Je zou toch denken dat de Elbe zich ook prima leent voor vrachtboten, maar niets van dat al.
Stoomt die rivier misschien toch de verkeerde kant op!

De drukte komt van de honderden fietsers, met of zonder Ortlieb (fietstassen), die allemaal tussen Bad Schandau en Dresden aan het fietsen zijn. Na Dresden is de hectiek voorbij en is het relaxter.

Vanmorgen fietsten we twee Tsjechische mannen voorbij (konden ook Polen zijn of zoiets: "fremdsprachig" in ieder geval). Een minuut later kwamen ze hijgend langszij, maar na een heuveltje moesten zij ons toch weer voorbij laten gaan. Ze lieten het er echter niet bij zitten en één van hun kwam stoempend en snuivend toch weer langs ons heen gefietst, waarna de andere man wel móest volgen, staand op zijn trappers. De vleeskleurige steunkousen, die hij onder zijn korte broek aan had, hielpen hem niet om het voor hem te snelle tempo lang vol te houden. Zo ging dat nog een paar keer en wij besloten om even te stoppen om water te drinken, zodat de mannen zich niet te zeer in hun ego zouden voelen aangetast. Toen we ze later bij een Biergarten terugzagen, kregen we zowaar een aardige goeden-dag-zwaai. Eer gered: we waren niet langer hun rivalen.

In Dresden was het erg druk. Ons plan om er koffie te drinken hebben we laten varen. Het uitzicht was hier wel heel bijzonder met die prachtige residenties met wijnvelden langs het water en de overweldigende gebouwen in de stad.

Nu zitten we in Meissen, waar mooi porselein vandaan komt. We slapen in Die alte Klavierfabrik, een echte fabriek, omgebouwd tot een flink hotel met sportfaciliteiten. Op elke verdieping een tafereel met echte piano, viool of cello, omgeven met versieringen van bladmuziek en muzieknoten en stemmige pianomuziek bij het diner. Het is hier zo slecht nog niet.