Voor een gesloten deur...

Daar stonden we dan: bagage afgeladen, zin in ons dagelijkse tapbiertje met in de gedachten al lekker uitgebreid op het bed ploffen en toen was het hotel gesloten. We zaten in een buurtdorp van Coburg: Ebersdorf. Bij navraag bleek het hotel failliet of zo en er was verder geen hotel in het dorp.

Toen naar een dorp verder gefietst en bij de tweede poging hadden we een kamer voor de nacht.

Omdat we uitgebreid in Coburg hadden geluncht en de prachtige oude stad hadden bekeken, was het inmiddels zes uur. Al met al toch al weer 98 km verder
op onze tocht. Nog steeds langs de Werra met stevige klimpartijen. Gelukkig is onze conditie nog op peil.

We hebben al een paar dagen redelijk tot mooi droog weer. Om acht uur in de morgen zaten we op de fiets en dan is het weer best goed hier. De dreigende regenluchten komen in de middag opzetten: prachtig om te zien, maar wel spannend of wij iets om de oren of op ons hoofd krijgen. Gaat de laatste twee dagen goed.

We zien echt veel grote roofvogels hier. Ze duiken in de hooilanden om hun prooi met een stuk gras te vangen. Ooievaars zien we ook veel: vandaag had ik er een op de foto. Maar de vos, die vlak voor onze fiets het pad overstak, was op tijd in het korenveld verdwenen: hij wilde alleen onze verbazing. We stapten ook nog even van onze fiets af om een paar kei-grote slakken met huis te bekijken. De Fransen hadden er wel raad mee geweten. Wij eten ze niet en zijn er ook niet overheengefietst, al deden ze wel hun best om geplet te worden.

Morgen weer een nieuwe dag.