Het verkeerde feestje
Door: Wilma Andres
Blijf op de hoogte en volg Wilma
10 Juni 2018 | Nederland, Enschede
De ontbijtzaal was, zoals gewoonte op zondagmorgen hier, klaargemaakt voor minstens 80 personen, die vanuit de buurt hier in groepjes kwamen ontbijten. Feestelijk gekleed, soms met cadeaus, wachtten groepjes mensen buiten op elkaar en kwamen dan samen ontbijten hier.
De gastvrouw vertelde dat het elk weekend zo was en dat het ontbijt daarom op zondag extra feestelijk was. Zo’n rijk ontbijt, het leek meer op een brunch, daar hielden we wel van. Je moet altijd wel oppassen dat je dan niet teveel neemt, maar het idee is wel heel leuk: samen iets vieren of gezellig samen eten... dat kan dus ook met een uitgebreid ontbijt om 9:00 uur in de morgen.
Slakken op de natte wegstukken vanmorgen. Van die naakte met zo’n slijmsliert achter zich aan. Sommige waren al middendoor gereden door onze voorgangers en wij deden ons best om ze te ontwijken, want je wilt die slijmboel niet tegen je fiets gespetterd hebben. Een uurtje later was de weg opgedroogd en waren de slakken terug in het gras. En de regen die ze voorspellen... hebben we niet gezien.
Onderweg zagen we achter struikgewas bij een soort kasteel allemaal feestelijke standjes staan. Daar wilden wij ook wel even kijken, dus rechtsaf ernaartoe, met in gedachten al een lekker braderiesfeertje. Bleek het toch een hondenfestijn te zijn met allemaal koketterende hondenbaasjes, die verzot zaten te kijken naar hondenriempjes, namaakkluiven, poepzakjes en allerlei hondendingen die je totaal niet wilt zien. Sommige mensen straalden zelfs iets hondachtige uit: likken en kussen en snuffelen met hun huisdier: blehh...
Het was hier niet ons terrein. Wegwezen dus!
Vanaf Nordhorn kenden we de weg en het was fijn om weer in onze eigen streek te zijn: minder graan, meer bos. En een heel mooie Alphatoren in Enschede.
Om drie uur waren we thuis.
Dank aan jullie voor het meeleven met ons en voor jullie lieve reacties bij onze verhaaltjes. Het was elke keer een feestje om te lezen.
De gastvrouw vertelde dat het elk weekend zo was en dat het ontbijt daarom op zondag extra feestelijk was. Zo’n rijk ontbijt, het leek meer op een brunch, daar hielden we wel van. Je moet altijd wel oppassen dat je dan niet teveel neemt, maar het idee is wel heel leuk: samen iets vieren of gezellig samen eten... dat kan dus ook met een uitgebreid ontbijt om 9:00 uur in de morgen.
Slakken op de natte wegstukken vanmorgen. Van die naakte met zo’n slijmsliert achter zich aan. Sommige waren al middendoor gereden door onze voorgangers en wij deden ons best om ze te ontwijken, want je wilt die slijmboel niet tegen je fiets gespetterd hebben. Een uurtje later was de weg opgedroogd en waren de slakken terug in het gras. En de regen die ze voorspellen... hebben we niet gezien.
Onderweg zagen we achter struikgewas bij een soort kasteel allemaal feestelijke standjes staan. Daar wilden wij ook wel even kijken, dus rechtsaf ernaartoe, met in gedachten al een lekker braderiesfeertje. Bleek het toch een hondenfestijn te zijn met allemaal koketterende hondenbaasjes, die verzot zaten te kijken naar hondenriempjes, namaakkluiven, poepzakjes en allerlei hondendingen die je totaal niet wilt zien. Sommige mensen straalden zelfs iets hondachtige uit: likken en kussen en snuffelen met hun huisdier: blehh...
Het was hier niet ons terrein. Wegwezen dus!
Vanaf Nordhorn kenden we de weg en het was fijn om weer in onze eigen streek te zijn: minder graan, meer bos. En een heel mooie Alphatoren in Enschede.
Om drie uur waren we thuis.
Dank aan jullie voor het meeleven met ons en voor jullie lieve reacties bij onze verhaaltjes. Het was elke keer een feestje om te lezen.
-
10 Juni 2018 - 18:36
Annie De Snoo:
Home Sweet Home Gr Annie -
10 Juni 2018 - 18:51
Anneke:
De nieuwe fietsen zijn dus goed ingereden!
Bedankt voor alle gezellige verslagen en weer lekker in je eigen huis zijn, is vast ook fijn. -
25 Oktober 2018 - 05:06
Barbera:
Dag Wilma en Lorenz. Eindelijk tijd jullie verslag te lezen. Ik zie jullie zoeken naar die sleutel. Wie heeft deze ervaring ooit zelf niet gehad. Super herkenbaar. Woedend op jezelf. En die Lorens die nu nog “in de gaten” loopt. Hebben jullie de kerncentrale nog gezien? Vanuit de flat zie je m liggen op 80 km. ? afstand.
En weer veilig thuis gekomen gelukkig. Liefs.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
