Van Buffalo over de maan naar buffels

Heb je wel eens naar de maan gewild, maar vond je dat teveel gedoe? Dan kan ik je aanraden om naar Wyoming VS te gaan: autootje huren en karren met dat ding. Kilometers en kilometers maanoppervlak. De TomTom wees ons de weg en "vertelde" ons, dat we over 273 km linksaf moesten. Eerst dacht ik nog dat het meters waren, maar we hebben inderdaad die afstand rechtdoor moeten rijden tot de volgende afslag. Dat kun je je toch niet voorstellen in ons kikkerland!

Het was dus eigenlijk ook niet zo gek, dat Lorenz even niet goed op zijn snelheid lette. En daarmee had hij de poppen aan het dansen: we kregen de politie achter ons aan, die sneaky in de berm stond opgesteld, de zwaailichten aanzette en achter ons aankwam. Lorenz durfde er geen spectaculaire achtervolging van te maken en dook de eerste de beste parkeerplaats op.
"Stay in the car and open the window", was de strenge boodschap, toen hij wilde uitstappen. Allerlei papieren van ons gingen mee naar de politie-auto achter ons en wij moesten afwachten hoeveel geld ons dat ging kosten.

Na 15 minuten was een rapport over "speeding" uitgedraaid en kreeg Lorenz een reprimande. Geen "fine". Pff, pff, ja dat moest ons even van het hart, van opluchting, maar ook van de warmte, want in een stilstaande auto doet de airco het niet. En warm dat we het hadden!

In Yellowstone hadden we oponthoud: een echt grote buffel liep op onze rijbaan en hij bepaalde hoelang zijn asfaltwandeling duurde en wij achter hem moesten blijven rijden. Zijn snelheid voelde voor ons: ongeveer 3 meter per uur. Dus geduld was in deze een schone zaak. Gelukkig was de dag nog lang niet voorbij en hadden we zelf deze weg als optie gekozen, maar we hadden eigenlijk best al wel zin in ons hotel, want het was een lange reisdag geweest.

Ook buiten het Yellowstone zagen we bij herhaling reeën in het land en ook weer voor ons op de rijbaan, maar die buffel was voor ons toch weer een andere verrassing.
Mooi park dus.