Fietssleutel

Einde van de Weser Radweg in zicht.

We zijn in Bremen aangekomen en blijven hier morgen een extra dag i.p.v. naar Bremerhafen te fietsen. Dus morgen: lekker uitslapen, lekker in de stad slenteren, lekker chillen, en alles doen waar we nog meer zin in hebben.

Overmorgen fietsen we in drie dagen terug naar Enschede.

Onderweg was er nog een paniekmomentje met mijn fietssleutel. We gaan ergens een terrasje pakken en ik doe mijn fiets op slot, pak de gps van het stuur en het routeboekje uit de stuurtas en floep...... daar was mijn fietssleutel verdwenen.

Nergens te vinden, stuurtas op de kop gezet op de stoep: alles eruit.... voetgangers omgeleid... zakken van het fietsshirt omgekeerd, nog nét niet mijn broek uitgedaan, fiets helemaal nagekeken, onder een naast staande bedrijfsbus en onder de fietsen gezocht. Na 20 minuten zoeken: nog geen sleutel. Hoe kon dat nou toch?

Uiteindelijk de reservesleutel gepakt, het stadje ingewandeld en ons terrasje gepakt.

Bij het weggaan toch nog even onder de bedrijfsbus gezocht. Eerst niets, maar toen ik aan de voorkant keek zag ik de sleutel onder de bus tussen de straatstenen naast het wiel uitsteken. Wat een opluchting.

Helemaal blij begonnen we aan de laatste 20 kilometers.

Die waren voor de helft als de rest van de dag: grazige groene graanlanden, maar geen koe te zien. Wel ooievaars op hun nest en de Weser die geduldig met ons mee-meanderde.

De laatste 10 kms gingen door de stad, want Bremen ligt er uitgestrekt bij. Het was even wennen aan het stadslawaai, puffende vrachtwagens dicht naast ons en verkeersstof dat zich met gemak vastzette op onze ingevette armen, benen en gezicht.

Een frisse douche gaf ons later energie om op zoek te gaan naar de Bremer Stadsmuzikanten.